canada.startpagina.nl

Groen

  • Anonymous avatar

    Pieter

    Wederom variaties van hetzelfde thema, vanaf een secundary road iets ten zuiden van highway 20, midden tussen Alexis Creek en Redstone, BC.

    Een prachtige dag in het voorjaar, 22 mei 2007 om precies te zijn. Ongeveer 20km ten westen van Alexis Creek gingen we van de highway af en vervolgden we onze route over een onverharde weg. Onze Ford Explorer 4wd bewees meteen zijn diensten. De Chillcotin was buiten zijn oevers getreden, de weg stond voor een deel onder water, dus dat werd flink pootje baden voor de Explorer. Een prachtig landschap strekte zich voor ons uit. Voorjaarsgroen volop. Onderstaande foto's zijn aan het begin van die route genomen. Verderop werd de weg steeds ruiger, soms restte er weinig meer dan een pad over de rotsen. Zeven uur lang zijn we geen andere auto, geen mens tegen gekomen. Wel een paar beren en ander wild. Een fantastische tocht, doch achteraf gezien volstrekt onverantwoord. De “weg” werd onmiskenbaar zelden bereden, was eigenlijk een veel te grote uitdaging voor de Explorer, nergens gsm bereik, dus bij pech zouden we stevig in de nesten zijn gekomen. 's Avonds in de lodge, toen we aan locals verslag deden van de rit, kregen we op een vriendelijke, maar niet mis te verstane wijze de les gelezen. We voelden ons terecht domme toeristen.

    Veel plezier met de plaatjes, genomen toen we nog fris, fruitig en vooral groen aan het avontuur begonnen.

    Pieter

  • Anonymous avatar

    A&A

    Pieter, als ik dit ziet kan ik haast niet wachten tot dinsdag.

    A & A

  • Anonymous avatar

    Cor

    Prachtig Pieter, kijk uit naar de volgende serie.

    Groetjes Cor

  • Anonymous avatar

    Ankie

    Oke mischien onverantwoord, maar wel een tocht om niet te vergeten. Want ook dit hoort bij het echte Canada.

  • Anonymous avatar

    A B

    Wat Ankie al zegt; misschien onverantwoord maar wel heel erg mooi.

    Jullie hebben er in ieder geval een mooie herinnering en foto's aan over gehouden.

    Wederom een prachtige serie foto's.

    De foto's die je hier op het prikbord laat zien zijn er g leuk.

    Dus wat mij betreft, zet er nog maar meer op.

    Ik krij er geen genoeg van en het geeft me een goed beeld van de Canadese omgeving.

    Dank je voor het mee laten genieten van je foto's en je leuke verhalen.

    Groetjes van Agnes

    ;-)

  • Anonymous avatar

    Ada

    Gelukkig maar dat je niet alles van tevoren weet. Als je het had geweten was je er niet aan begonnen denk ik. Maar deze ervaring neemt in elk geval niemand meer van je af. Je hebt nu niet alleen prachtige foto's, je hebt ook een mooi verhaal. Begon je hem onderweg niet stiekum toch een beetje te knijpen toen de “weg” eigenlijk geen weg meer was en je niet wist wat je nog verder zou tegenkomen? Maar goed, ook “domme” toeristen hebben blijkbaar een engeltje op hun schouder. Je verhaal doet mij denken aan het verhaal dat ik al eens eerder op dit forum heb verteld. Ook wij hebben een weg gereden die geen weg bleek te zijn, omhoog, met de camper. Een weg wat een bospad werd vol met kuilen en gaten en aan één kant een afgrond en waar we niet konden keren. Daar heb ik dan weer geen leuke foto's van. Alleen maar de herinnering dat we dolgelukkig waren toen we weer veilig beneden waren aangekomen.

    Ik moet zeggen, je maakt niet alleen schitterende foto's, je kunt ook heel beeldend vertellen. Bedankt, ik geniet er van.

    Groetjes, Ada

  • Anonymous avatar

    johan.H apeldoorn

    Pieter,

    wat een geweldig mooie foto's,

    je kan zo mee in het rijtje van Berry en Ann.

    Het was dan misschien onverantwoord, maar zoiets maak je hier

    in ons kikkerlandje niet gauw mee.

    Groet,

    Johan. H

  • Anonymous avatar

    Pieter

    Ada schreef:

    > verhaal. Begon je hem onderweg niet stiekum toch een beetje

    > te knijpen toen de “weg” eigenlijk geen weg meer was en je

    > niet wist wat je nog verder zou tegenkomen?

    Precies! We knepen ‘m flink. Regelmatig zeiden we tegen elkaar, dat het verstandig zou zijn om terug te keren. Dit was natuurlijk altijd op plekken waar draaien feitelijk onmogelijk was, terwijl de auto in z’n achteruit zetten eigenlijk evenmin als optie in aanmerking kwam. Stonden we bijvoorbeeld op een verzameling losse keien, niet netjes recht, maar vervaarlijk schuin naast en richting diepe afgrond en aan de andere zijde een paar decimeter van de rotswand. Zoiets als op het hoogste punt van de achtbaan, je ziet de rails niet meer, alleen nog lucht (ben ik na één keer uiteraard nooit meer in geweest) Slik… Toch de versnelling maar weer in z'n één, de aandrijving op 4 wielen en maar weer voorzichtig voorwaarts. Er komt vanzelf weer een moment dat het gemakkelijker gaat, er als het ware niets meer aan de hand is en dan heb je het er gewoonweg niet meer over. Tot je op de volgende hachelijke locatie belandt en de afweging en het gejammer opnieuw begint. Tijd voor foto's maken is er niet, je denkt er zelfs niet aan, overleven is zo ongeveer het enige dat telt. Klinkt wellicht wat dramatisch, doch ik was er toen echt niet zeker van dat het allemaal goed zou aflopen. Bovendien hadden we geen idee wat ons nog te wachten stond. Af en toe schudde de auto heftig heen en weer of kreeg die een flinke klap van onderen, een rots of iets dergelijks. Mijn vrouw gilde…..eh mopperde dan dat ik veel te hard reed. Soms lagen er forse takken of zelfs een keer een boom op de weg, ook een teken dat er verdraaid weinig verkeer langs kwam. Met veel moeite het ding wat aan de kant geduwd. Heel spannend waren ook de ondergelopen wegdelen, vooral als die het gevolg waren van overstroomde vennetjes direct naast de weg. Je zag niet waar de weg ophield en waar de ven begon. Wegzakken met die zware Explorer in het moeras was bepaald geen vrolijk vooruitzicht.

    Tja, en toch was het leuk, zoveel wilde avonturen beleven we nou ook weer niet en zo heb ik tenminste ook een keer iets om te vertellen op verjaarsfeestjes of zoals nu om over te schrijven….

    Zoals gezegd, helaas weinig foto's van die route gemaakt. Toch vond ik er nog twee in mijn archief. Niet heel spectaculair, al laten ze wel zien dat we bepaald niet op de highway reden en dat een 4x4 auto geen onverstandige keuze was.

    Pieter

  • Anonymous avatar

    Berry

    Geweldige foto's,en in een heerlijke on/off the road door het terrein,zeg pieter waar is je nummerbord gebleven!

    Berry

  • Anonymous avatar

    Pieter

    Berry schreef:

    > Geweldige foto's,en in een heerlijke on/off the road door het

    > terrein,zeg pieter waar is je nummerbord gebleven!

    De Explorer had aan de voorkant geen nummerbord. Overigens had ik van Alamo (Edmonton, AB) een splinternieuwe auto meegekregen. Na 3½ week stond er bijna 8.000 km op de teller. Ze keken er niet van op….

    Pieter