uit eten in oost canada

  • Berry

    Hahaha,nee man dat weet je toch,ik bak af en toe een eitje.

    Wat ik al zij het verschilt inderdaad nog wel is,vroeger gaf men daar ook niet veel om.De natives hadden hun eigen keuken,en de emigranten brachten hun keuken weer mee,daardoor zijn er natuurlijk veel invloeden ingestroomd.

    Opleidingen voor de Horeca waren er niet,en dat is gelukkig enorm verbeterd.Doordat er de laatste jaren veel koks/Kelners uit europa naar Canada komen,zoals,Zwitserland,Frankrijk,Italié,gaan ze op culinair gebied geweldig vooruit.Ze starten er opleidingen/scholen,geven cursussen,en worden veel gevraagd

    bij hotels,restaurants,en voor kookprogramma's.Als ze dit een tijdje gedaan hebben beginnen ze vaak voor hun zelf.

    Over enkele jaren ligt het niveau daar net zo hoog als in Europa!

    Ze maken er prachtige wedding cakes met Icing.

    Voor m'n nichtje!

    Berry

    Heb je je oog trouwens al weer terug.

  • Jan

    Misschien hadden wij elke keer pech. Ik herinner me dat we op een meerdaags congres waren op Prince Edward Island. De eerst avond kregen we als voorgerecht een prima schotel mossels maar daarna begon het. We kregen een grote kreeft op ons bord gekwakt met wat groenkost. Toen we ons daar doorheen hadden gewerkt kregen we weer zo'n beest op ons bord. Het was de bedoeling kennelijk dat we nonstop kreeft aten. Ik kan zelfs na 2 jaar geen kreeft meer zien.

    Het gekke was dat we de overigens heerlijke wijn wel moesten betalen en zelf moesten halen bij een stalletje in die eetruimte bij de haven. Dus ieder moest maar voor zich zelf zorgen. We wisten niet dat men in Canada nogal moeilijk doet met drank. Dat drong pas tot ons door nadat we de tweede fles op hadden en nog een derde haalden voor het nagerecht. Men begon moeilijk te kijken en sloeg een aangeboden glas af.

    De tweede avond was het congres uitgenodigd door de gemeente voor het diner.

    Dat was bij kans nog erger. We moesten in lange rijen staan bij de tafels en zelf onze maaltijd opscheppen en dat allemaal in avondkleding.

    Lichtpuntje was de groep die daar speelde, Barachois.

    Ze speelden originele Canadese muziek. In die tijd mochten de vrouwen niet dansen dus tapdanste men op de muziek zittend mee. De vrouwen in die band deden dat zo fantastisch. Het vuur spatte er van af. We hebben meteen een CD gekocht.

    Ook in Toronto viel het tegen. Nova Scotia was ook puin. Men gooide er echt met de pet naar. In een hotel daar kregen we als garnalencocktail een glas waar aan de buitenkant de niet gepelde garnalen hingen. In het glas lag ijs en daarop een niet geopend bakje saus.

    Je snapt niet hoe dat kan als je je bedenkt dat de Franstalige Cajunbevolking bij New Orleans indertijd uit Canada gevlucht is. Terwijl de Cajunkeuken fantastisch is heeft de frans canadese bevolking die in canada gebleven is er niets van gebakken.

  • Berry

    Ja Jan,wat ik al zei,het kan inderdaad ook nog zo(helaas)! Hopelijk heb je de volgende keer een betere ervaring.Ik heb in New Orleans ook wel slecht eten gehad,maar bij Paul Prudomme was het fantasties! Volgens mij moeten die congressen zo goedkoop mogelijk,of lijkt dat maar zo!

    Berry