Hoi Hillie,
leuk topic!
Het lijkt erop dat men in Canada zeker ‘warm’ loopt voor pakkende, eventueel poetische, uitspraken. Lees maar eens de boeken van bijv. Jack London.
In het volklied:
The True North, Strong and Free.
In Reclameboodschappen over (150 jaar) BC:
Britisch Columbia, The Best Place on Earth.
De zeekajak wordt vereerd in hetvolgende stukje tekst:
Magic in the Feel of a Paddle
There is magic in the feel of a paddle, a magic compounded of distance,
adventure, solitude and peace. The way of a kayak is the way of the
wilderness and a freedom almost forgotten. It is an antidote to insecurity,
the open doorway of ages past and a way of life with profound and abiding
satisfactions. When we are a part of our kayak, we are a part of all that
kayaks have ever known.
Uit: The Singing Wilderness door Sigurd F. Olson
Groetjes,
John.
Oooooh….zo'n mooi gedicht.
En nog mooier wanneer je het helemaal leest (en eigenlijk moet je het gewoon zachtjes hardop voorlezen…pas dan hoor je hoe mooi al die klanken zijn)
Komtie:
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
Hendrik Marsman
Natuurlijk het mooiste Canadese gedicht.
Geschreven door de Canadese Arts John McCrae,die verschillende gedichten schreef tijdens zijn dienst als arts in het Canadese veldhospitaal van Boezinge.
Na 2,5 week aan een stuk door gewerkt te hebben,en na de ontzetting van de eerste Chloorgas overlevende te hebben gezien, die werden binnen gebracht,hoorde hij het volgende. Een van de gewonde vertelde ,dat men de dode soldaten niet kon bergen uit het niemandsland,en dat in de volgende dagen,er plotseling klaprozen begonnen te bloeien.Diep onder de indruk hiervan schreef hij op 3 Mei 1915 het volgende gedicht. De Klaproos!
In Flanders Field.
In Flanders fields de poppies blow
between the crosses, row on row
That mark our place: and in the sky
The Larks,still bravely singing,fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the dead.Short day's ago
We lived,felt dawn,saw sunset glow
Loved,and were loved,and now we lie
In Flanders fields.
Take up your quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch: be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep,though poppies grow
In Flanders fields.
John stierf op 28 Januari 1918 bij Wimereux.De klaproos wordt als symbool gebruikt voor alle Canadese/Engelse troepen die hun leven,en nog steeds hun leven, geven voor de vrijheid van anderen.
Altijd op de 11 dag van de 11e maand wordt dit herdacht. afgelopen zondag was dit Apeldoorn,bij het monument van de man met de twee hoeden.
Ook in Canada,Vimy ,Beaumont-Hamel,Hill 112,etc,wordt dit gedaan.
Op deze dag kun je symbolisch een klaproos kopen.
Berry
Ja….altijd weer een indrukwekkend verhaal, met een nog indrukwekkender gedicht…
Het doet mij trouwens deugt te melden dat de verkoop/weggeef van Poppies in Nederland een vlucht begint te nemen.
Bij ons in het dorp worden al een paar dagen Poppies weg gegeven (voor een vrijwillige bijdrage) door groep 8 van de plaatselijke basisschool.
Je ziet iedereen er mee lopen en het is, vooral voor een canada liefhebber als ik een hartverwarmend gezicht, al die poppies. 
DD
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's