Zulke mooie foto's

  • double dutch

    Het valt me toch op dat het gemiddelde niveau van fotografie op de Prikpagina zo ontzettend hoog ligt.

    “Onze” Ann natuurlijk, die prachtige plaatjes schiet.

    En Pieter, die ons telkens weer verwend.

    En niet te vergeten Berry natuurlijk, die van die fantastische wildlife foto's maakt.

    Hoe doe je dat toch, Berry?

    Lig je met je camera de hele dag in zo'n hutje te wachten tot er wildlife voorbij komt?

    Of zijn het steeds lucky shots?

    Vooral die van die beer tegen die rooie achtergrond vind ik fantastisch, die heeft voor mij gewoon National Geographic kwaliteit (staan ook bekend om hun fantastische fotografie).

    Ik vind het echt knap, hoor en ik zou zo graag eens weten hoe je dat doet.

    Ik heb ook wel aardige foto's van wildlife en ik sta er om bekend dat ik ook wel een aardig plaatje kan schieten, maar dit is van zo'n andere kwaliteit…..

    BTW…heb je er wel eens over nagedacht om ze eens op te sturen naar een fotopersbureau/stockagency of zoiets? Volgens mij kan dat bést wat worden!

    Double Dutch

    P.S. diegenen die óók mooie foto's maken en die ik niet genoemd heb…….niet meteen in de stress schieten: die van jullie zijn ook mooi :D

  • v. Lunteren

    Nou, da's toevallig, dat je National Geographic noemt. Ik heb net vorige week het augustus-nummer gehaald met daarin weer veel aandacht voor de NG fotowedstrijd 2008. Drie categorieën: Mens, natuur en landschap. Zeker in die laatste twee categorieën zie ik bij de foto's van Berry wel een aantal kanshebbers.

    Dus, insturen die foto's! Eerste prijs is een reis naar Kaapstad t.w.v. 4880,00 euro(met een beetje onderhandelen maken ze daar vast wel Canada van)

  • v. Lunteren

    Sorry, vergeet helemaal de website te vermelden:

    www.ngfotowedstrijd.nl

  • Berry

    Hoi Double D.

    Ja,we hebben inderdaad wel is een hele dag liggen wachten tot er wildlife voorbij kwam,maar ook wel is 5 dagen.Veel met de tent op pad.

    Als je een neef en een nicht hebt die in de bosbouw werken,weten die natuurlijk de meest onherbergzame plekken.Dan Mike bij de RCMP,met fotograferen als hobby,en tante Gail,die in het Wildlife Recovery Centre werkt. Ronny die heeft een survival school in Yellowknife in the Northwest Territories.

    En Lizzy werkt voor Het Magazine, Beautiful British Columbia.

    David werkt voor het Marine Science Center in Vancouver,en doet onderzoek naar het leefmilieu van de Orca's,dus onze hele familie is een onuitputtelijke bron.

    Toen mijn schoonfamilie in 1952 naar Canada emigreerden,wisten ze natuurlijk niet wat ze zagen,omdat al het wildlife gewoon in de tuin rondliep,of hun eerst whaletour met een roeiboot,m'n schoonmoeder vertelde:er zwommen zoveel Orca's

    in Johnstone strait,dat je over hun ruggen naar de kant kon toelopen.Je hoefde ook niet op zoek te gaan naar wildlife,want je zag het elke dag.

    Een geweer in huis of(een beer) in de auto was heel normaal,als mijn schoonvader met zijn broers hout ging halen in het bos,gingen de wapens mee omdat je altijd beren,cougars,wolfen,lynxen,elanden,of andere dieren tegen kwam.

    M'n schoonvader is ooit aangevallen door een cougar,en heeft daarbij veel geluk gehad.En werden hij en twee van zijn broers aangevallen door een gewonde agressieve Grizzly beer,en hebben ze hem helaas moeten doden.

    Vaak moet hij ook lachen,als mensen een beerbel adviseren.

    We hebben ook veel vrienden onder de First-Nations zitten,en daar gaan we ook veel mee de natuur in.Ze hebben ons ingewijd in het Modoc vissen,dan lig je heel stil aan de kant van de rivier,je strekt je hand uit in het water,en blijft zo wachten tot er een zalm langs zwemt,en als je de truuk goed beheerst,kun je hem met je blote hand vangen,maar dat kunnen hun als geen ander.(ik heb al moeite met stil liggen).

    Yvonne,mijn vrouw,heeft altijd alles op Canadees gebied verzameld,en ook gefotografeerd,dus dan kun je je wel voorstellen dat het bij ons,vanaf 1952 tot nu uitpuilt van alles wat canada is.De meeste foto's die we hebben komen natuurlijk nog van een filmrolletje.Ook maken we wel gebruik van een van de camera's van onze neef,want die heeft er een stuk of vier!

    De samsung NV24 HD.

    De Olympus E420.

    De Nikon S3

    En zijn grootste favoriet,een oude Leica R6.

    Ik vind dat de meeste foto's hier geweldig mooi van kwaliteit zijn.De foto van de beer,heb ik met Ronny in de Yukon gemaakt,die heeft hij als poster in zijn School hangen.Hij maakt wel is foto's voor Magazine's.

    En voor de rest hangen de meeste foto's bij ons aan de muur,en daar genieten wij elke dag van! Ik denk dat er bij de persbureau's en stockagency's zoveel materiaal binnenkomt,dat dat van ons doet verbleken.

    Heb nog een oude foto van Lake Louise uit 1975.Toe was het er nog heeeeeeel

    rustig!

    Groeten,

    Berry

  • Berry

    Uh,ik geloof dat ik toch maar ff mee ga doen.

    Berry

  • Pieter

    Schitterend verhaal, met belangstelling en plezier gelezen.

    En je hebt gelijk, de foto's die wij hier plaatsen zijn kiekjes vergeleken bij wat de professionals maken. Als ik op berenfotojacht ga zou ik ook graag een 500mm f/4 lens bij mij willen hebben, maar € 6.500 voor dergelijk glaswerk is me een tikkeltje te gortig……

    Pieter

  • v. Lunteren

    Wat?? Geen Nicca III S??!!

  • Maria

    v. Lunteren schreef:

    >

    > Wat?? Geen Nicca III S??!!

    nee een simpele kodak met draaihandel en rolletjes om kiekjes te maken, over 5 weken kun je ze bewonderen :) (*_*) tot kijks

  • Pieter

    Maria schreef:

    > nee een simpele kodak met draaihandel en rolletjes om kiekjes

    > te maken, over 5 weken kun je ze bewonderen :) (*_*) tot

    > kijks

    Zo is dat! Het is nog altijd degene die de sluiterknop bedient die de foto maakt, niet de apparatuur. Over 5 weken willen we ze zien!

    Pieter

  • Ann B.

    Hallo Allemaal,

    Dank je wel double dutch! :D Voor mij is fotografie een grote hobby geworden de laatste 2 jaar. Vroeger nam ik de gewoonlijke vakantie kiekjes met een gewoon simpel toestel met film rolletjes. In 2001 heb ik dan mijn eerste digitaal fototoestel gekregen, de Sony Mavica FD85 met floppy disk en 1.3 megapixels. Dit was een “point & shoot” camera zonder enige manuele opties. Hier nam ik ook meestal de gewone vakantie kiekjes, maar omdat het een digitaal toestel was nam ik wel veel meer foto's dan wat ik nam met mijn analoog toestel.

    Ik ben dan zo wat interesse beginnen te krijgen voor fotografie en voor de fun zette ik hier en daar al eens een foto op een paar foto forums waar andere fotografie liefhebbers hun gedachten en “kritiek” konden geven op je foto's. Hier heb ik enorm veel van geleerd vooral qua compositie en belichting. Via 1 van deze websites heb ik een e-mailtje ontvangen van een Canadese drukkerij die graag een paar foto's van mij wilde gebruiken in een Atlas van Canada voor kinderen. Ze zeiden dat zij niet betalen voor zulke foto's, maar ze zouden met plezier een gratis copie van het boek opsturen eens het klaar was. Wel, dat vond ik al heel wat en ik zei met veel plezier…ja hoor gebruik die foto's maar. Ik vond het dus echt wel geweldig dat die foto's in dat boek stonden en dat mijn naam er ook in vermeld werd. Hier zijn de foto's ter illustratie van het boek nadat ik het ontvangen had:

    De voorkant van het boek:

    De photo credits van de eerste foto (naam van diegene die de foto genomen heeft en pagina waarop de foto zich bevindt):

    De pagina met de eerste foto erop:

    De photo credits van de tweede foto (naam van diegene die de foto genomen heeft en pagina waarop de foto zich bevindt):

    De pagina met de tweede foto erop:

    Die foto's die in dat boek terecht gekomen waren zijn foto's die genomen zijn met mijn 1.3 megapixel camera…toch geen slechte prestatie dacht ik zo. Na geruime tijd en hier en daar een paar foto's te kunnen verkopen begon de drang toch te groter te worden voor een betere camera met wat manuele opties. Ik zag zovele mooie foto's op internet en op die forums dat ik ook wel graag zou willen leren om zo'n foto's te maken. Ik heb in de zomer van 2006 dan eindelijk een toestel gekocht met heel wat meer mogelijkheden. Een DSLR (digitale spiegelreflex) zag ik niet zitten omdat ik bang was dat de stap van simpel naar volledig manueel te groot zou zijn. Ik heb dan een Sony DSC-H5 gekocht. Ik kan er niets aan doen, maar Sony is mijn merk want ik was erg tevreden over de kwaliteit en kleuren van de eerste camera, dus het was makkelijk om opnieuw voor Sony te kiezen en tot nu toe zonder enig moment spijt! Er zijn natuurlijk vele verschillende en net zo goede camera's op de markt en ieder heeft zo wel zijn eigen voorkeur.

    Deze Sony DSC-H5 heeft 7.2 megapixels, een 12x optical zoomlens en zowel voorgeprogrammeerde functies als manuele functies. Ik gebruik vooral de “M” of “A” settings op mijn camera en heb dus door de tijd heen geleerd waar zulke functies voor dienen en hoe de mooiste effecten krijgt met bepaalden settings. Verder gebruik ik ook een polarisatie filter op mijn Sony H5 waardoor de kleuren ook al een heel stuk mooier en meer helder overkomen. Ik gebruik nu en dan ook wel eens een ND filter (neutral density) zodat ik een nog wat tragere sluitertijd kan gebruiken in sommige gevallen (ik denk dan vooral aan watervallen). Natuurlijk werk ik ook met photoshop om sommige foto's wat lichter te maken en om wat meer contrast toe te voegen als dat nodig is. Ik ben zeer tevreden met deze camera, maar in mijn achterhoofd zat ik toch ook wel te denken dat ik uiteindelijk ook wel een DSLR zou gaan kopen.

    Toen wij in Belgie op vakantie waren zag ik zo'n mooie Sony DSLR staan en ik zei tegen mijn moeder…dit wordt waarschijnlijk mijn toekomstige camera binnen een paar jaar of iets gelijkaardigs. Oh zegt mijn moeder…ik hoop hem direct voor je! Wow, ik wist niet wat zeggen! Ze wilde me zo graag een cadeau doen omdat zijn ons nooit iets kan kopen met Kerstmis en verjaardagen en dit zou haar enorm plezier doen als ze die camera voor mij kon kopen. Na wat nadenken en rondkijken hebben we deze voor een degelijke prijs kunnen vinden. Dus ik heb de Sony Alpha A200 met 10.2 mepapixels en 2 lenzen gekregen, de 18-70mm f/3.5-5.6 lens en de 75-300mm f/4.5-5.6 lens. Jammer genoeg heb ik de camera nog niet kunnen gebruiken want ik ben nog aan het uitpluizen hoe deze camera werkt en ik moet er nog een memory card voor gaan kopen. Ik zou natuurlijk ook voor deze camera een polarising filter willen en eventueel een graduated ND filter, maar dat zal nog eventjes op zich moeten wachten. Eerst een memory stick gaan halen en dan alvast beginnen te oefenen! :)

    Dus fotografie is ondertussen een grote hobby geworden en ik ben er soms wel eens vrij vroeg op de dag of later op de avond op uit om die mooie ochtend kleuren of avond kleuren op foto vast te kunnen leggen. Ik hou dus vooral van landschap fotografie.

    Zo dat was mijn fotografie verhaal, ik hoop dat ik niet te langdradig geweest ben! ;)

    En inderdaad zoals Pieter zegt, het is niet altijd de apperatuur wat de mooie foto's maakt. Ik ken mensen die zo'n prachtige DSLR hebben en er gewone vakantie kiekjes mee maken en niet alles uit de camera kunnen halen

    Groetjes uit Vancouver,

    Ann :)

    PS: En hier nog een paar mooie foto's om dit bericht af te sluiten (het zijn er wel een paar van Zwitserland):

    Vorige maand zijn we 12 dagen in Zwitserland geweest. We verbleven daar in een appartement in de buurt van Interlaken (de Jungfrau regio) met zicht op de Thunersee (Lake Thun) en de omliggende bergen. Sorry, ik moet er weer eens op uit voor nieuwe Canada foto's! ;)

    Zicht vanop het balkon van het appartement in Zwitserland:

    Zicht op de Eiger en de Monch gezien vanop het balkon van het appartement in Zwitserland:

    Jungfraujoch, hoogste trein station in Europa (3454m) gezien van Kleine Scheidegg:

    De hiker en de grote berg…gezien tijdens de wandeling naar de Bachalpsee:

    Volgende keer volgen er Canada foto's! :D